Accà ce sta lu giacce, piova e neva;

j’ ‘nce vuléa menì, j’ le sapèva!

Ohi mamma che burdèlle, che casìne:

mutemòbbele[1]!…  tassì…  muturìne…

genta che córe senza gnènte a mente…

nesciùne mai s’azzètta[2] nu, mumente

Pàrlene tische-tosche[3], accà a Melane,

j’ voj aresentì la léngua nosta;

ne voj parlà sempe de quatrìne,

voj parlà d’avrìve[4], vine, pane…

come facéve an Piazza Munecìpe, …

cu nu, surìse…, stregnènne le mane…

“Llora, ne me venéva ju mal de cape…

n’arefiatàve st’aria zulfurósa…

la vita meja sapeva de caccòsa…

d’oliandre[5]…  callarròste…  geràne…

veveve piu cuntiente de… na sposa!

Facéteme sunnà sott’a chju ciéle…

e cunnelà[6] da mare, viénte e sole,

ne voj vive più ‘ccusì luntàne

j’ voj arevedè Pische Muntane.

[1] automobile

[2] si siede

[3] dialetto settentrionale

[4] olive

[5] oleandri

[6] cullare